door: Britney Bouwman | Foto: Willem Jan de Bruin

Met een groep christenen vrijwilligerswerk doen en op deze manier de liefde van Jezus verspreiden. Dat klinkt natuurlijk supertof, maar het betekent ook dat je een paar duizend euro aan sponsorgeld moet verzamelen en daarna uren in een vliegtuig gepropt zit, voor je in Maleisië (om maar een land te noemen) een week aan de slag gaat met het bouwen van een school, toch? En tijdens het schooljaar heb je helemaal geen tijd om sponsorlopen en klusmiddagen te organiseren, want al die toetsweken en deadlines nemen al meer dan genoeg tijd in beslag.

Natuurlijk zijn er meer opties om Jezus’ liefde te verspreiden, zonder dat je hier veel tijd of geld aan moet besteden: bak een taart voor je oude buurvrouw, ga een rondje lopen met de hond van je tante die slecht ter been is (die tante dan, niet de hond :-)) of geef je oude kleding aan het Leger des Heils in plaats van aan de plaatselijke vuilnisbelt. Zijn jouw taarten meestal niet te eten, zijn al je tantes topfit en pikt je zusje al jouw oude én nieuwe kleding in? Dan heb je geluk! Er zijn nog genoeg andere manieren om de liefde van Jezus uit te delen, ik vertel je graag over een van mijn handen-uit-de-mouwen-momenten.

Een paar weken geleden ben ik met een groep jongeren van mijn kerk naar Teens in Mission extreme in Almere geweest, een event van Operatie Mobilisatie. Vier dagen met toffe worship, goede gesprekken, en heel veel woordgrappen. Het idee achter Teens in Mission is dattieners (wij dus) de liefde van Jezus kunnen verspreiden door praktische hulp te bieden aan mensen die dat nodig hebben. De eerste dag stond vooral in het teken van kennismaken, daarna was het tijd voor het echte werk.

Van tevoren was er al een lijst samengesteld met verschillende missies waar je uit kon kiezen. Er was voor iedereen een goede match en we hoefden gelukkig niks te doen wat we niet leuk vonden. Eigenlijk waren alle missies leuk, dus het was af en toe lastig kiezen ;-).  Tijdens Teens in Mission extreme ben ik naar een tienermoederhuis geweest om de woonkamer te schilderen (knalblauw, oeps) en heb ik voedselpakketten ingepakt voor de voedselbank. Anderen kozen ervoor om muziek te maken met kinderen in het ziekenhuis of om warme chocolademelk uit te delen op straat. Keuze zat dus!

Naast de missies was er ook genoeg tijd om elkaar beter te leren kennen. Elke dag was er een korte ‘preek’, waarna we in kleine groepjes in gesprek gingen over het thema van die dag. Elk groepje kreeg een eigen coach die de gesprekken leidde en geen vraag was te gek om te stellen. Hierdoor leerden we niet alleen elkaar heel snel kennen, we leerden ook meer over Jezus en dat is gaaf, toch?

Wat ik eigenlijk wil zeggen met deze blog? Het hoeft niet ingewikkeld te zijn om Jezus’ liefde te verspreiden. We hoeven niet naar het buitenland en zelfs niet naar Teens in Mission als we daar geen tijd voor hebben. We hebben geen rijbewijs nodig om op bezoek te gaan bij een eenzame man in de straat en we hoeven geen miljonair te zijn om iemand uit te nodigen voor een kopje thee. De kleinste dingen (die je doet voor een ander) kunnen het grootste verschil maken. Dus, wat is jouw volgende stap? Ik ga binnenkort maar eens een taart maken voor de buurvrouw en dan heel hard hopen dat die een beetje te eten is.