Extol | door: Peter de Vos

Al als alternatieve brugpieper had ik een voorliefde voor ‘boze-mannen-muziek’. Oftewel: Metal. Naarmate ik ouder werd, ging ik steeds meer op zoek naar verantwoorde metal. Ik ging graag naar Christelijke festivals, zoals Flevo Festival en Christmas Rocknight, waar veel van mijn Christelijke metalhelden te zien en te horen waren. Ze hielpen me door mijn depressieve periodes heen. En langzaam maar zeker brachten ze me dichter bij God.

Hoe dichter bij God ik kwam, hoe breder, en rustiger mijn muzieksmaak werd. Ik luisterde al lang niet meer alleen die ‘boze-mannen-muziek’ van vroeger. Sterker nog: metal raakte op de achtergrond. Totdat ik een aantal jaar geleden werd gevraagd om een bruiloft muzikaal te begeleiden. Het broertje van een goede (metal-luisterende) vriend ging trouwen. En met hun nogal unieke muzieksmaak voor hun kerkelijke inzegening, bedachten ze dat ik hun enige redding was. Naast enkele nummers van Johnny Cash, waren de meeste liederen Christelijke metalknallers. Aan mij en mijn neef de eer deze in een kerkelijke sfeer – met zang en piano –  te laten horen tijdens hun trouwdienst. En toen… kwam ik dit pareltje tegen. 

Wees niet bang! Waar de Noorse band Extol normaal keiharde Christelijke metal maakt, is dit pareltje een hele lieve, kleine ballad. Vanaf de eerste keer dat ik het nummer ‘Aperture’ hoorde, raakte de tekst me enorm! Het maakte van de  ‘beer van een kerel’ die ik ben, een heel klein mannetje.

Wauw! Net als ikzelf, kende de schrijver van dit nummer dus ook de angst van het leven! Hij kende ook de struggles die ik als Christen tegen kom! Is God er wel? Luistert God wel? Ziet Hij me wel?

Jarenlang kampte ik met depressieve gedachten. Was de wereld duister voor me. Dit is precies die kleine Peter die God zocht in het diepst van zijn ellende. Die besefte dat hij niet alleen verder kon. Dat hij God nodig had! En nog steeds nodig heeft!

En dan klinkt Gods antwoord: